Abstrakcyjny. W artykule dokonano analizy wyników badań dotyczących wykorzystania nietradycyjnych metod nauczania na lekcjach w szkole podstawowej. Wnioski zawarte w niniejszym artykule dotyczące rozwiązania problemu uczenia się rozwojowego można wykorzystać na lekcjach w szkole podstawowej.
Słowa kluczowe: uczenie się rozwojowe, gra lekcyjna, lekcja zintegrowana, projekt.
Treść pracy naukowej
Główne zadanie lekcji – wykształcenie osobowości twórczej. Idea pedagogiczna to system ułatwiający przyswajanie materiału. W tym celu posługuję się różnymi metodami i technikami, które rozwijają indywidualne zdolności, erudycję i wyobraźnię, promują współpracę i dialog między nauczycielem a uczniem. Lekcje niestandardowe przyczyniają się do kształtowania zainteresowań poznawczych uczniów, nawet słabsze dzieci biorą czynny udział w takich lekcjach. Podczas lekcji dzieci w większości pracują zespołowo, co pozwala im dzielić się różnymi punktami widzenia na temat przedmiotów, zjawisk, które badają, podkreślać główne i usuwać zbędne.
Stosowanie ćwiczeń rozwojowych zwiększa aktywność twórczą i eksploracyjną dzieci, które wyprzedzają naukę, a także tych, które wymagają zwiększonej uwagi nauczyciela. Moim zadaniem jest zorganizowanie wspólnego poszukiwania rozwiązania. Dlatego stosuję różne metody nietradycyjnego uczenia się, które zapewniają rozwój osobowości dziecka, jego zdolności, a co najważniejsze (którego większość dzieci nie zna) tworzą chęć do nauki. Na lekcjach trzeba wysłuchać wszystkich uczniów bez odrzucania odpowiedzi, zająć stanowisko każdego, kto odpowiada, zrozumieć logikę jego rozumowania i znaleźć wyjście z ciągle zmieniającej się sytuacji uczenia się, przeanalizować odpowiedzi, doprowadzić je do rozwiązania problem.
Różnorodność lekcji (lekcja-test, lekcja-wykład, lekcja-konkurs, lekcja-dojazd, lekcja zintegrowana) to harmonijne połączenie działań edukacyjnych, które tworzą podstawową wiedzę, umiejętności, zdolności, z twórczymi działaniami związanymi z rozwojem uzdolnienia poszczególnych uczniów, ich aktywność poznawcza, umiejętność samodzielnego rozwiązywania niestandardowych problemów.
Jedną z lekcji niestandardowych jest lekcja gry. Korzystając z gry dydaktycznej na lekcji, opanowano do 90% materiału. Każde dziecko interesuje się tego typu aktywnością, więc nie powinno to być ostatnią rzeczą podczas nauki. Gry fabularne, sytuacyjne, symulacyjne dają dzieciom lepszy sposób uczenia się tego, czego się nauczyły. Charakter zadań pozwala dzieciom zademonstrować swój prawdziwy potencjał. Aby przeprowadzić grę dydaktyczną, musisz jasno określić cel i odpowiadający mu wynik. Uczniowie muszą jasno rozumieć zasady. Na takich lekcjach ważne jest kształtowanie twórczego myślenia, obserwacji, pobudzania twórczej wyobraźni. Czasami dziecko potrzebuje pomocy w zrozumieniu tego, co widziało, słyszało, pomocy w ustaleniu związków między zjawiskami a przedmiotami. Każda gra – opiera się na określonej wiedzy, umiejętnościach, zdolnościach. Podczas gry dydaktycznej trzeba stworzyć atmosferę procesu twórczego.
Nauczyciele z XVIII wieku interesowali się nietradycyjnymi metodami nauczania. KD Ushinsky powiedział: „Dzieci myślą obrazami, kształtami, kolorami, dźwiękami, uczuciami w ogóle…”. Już wtedy nauczyciele wykorzystywali w swojej praktyce lekcje zintegrowane. W ubiegłym wieku rozwinęły się metody nietradycyjnego nauczania WW Dawidow, DB Elkonin, SM Łysenkowa, EM Ilyin i inni.
Zintegrowana lekcja kształtuje w uczniu całościowy system wyobrażeń o prawach świata, poszerza i pogłębia wiedzę o przedmiotach, pomaga jak i gdzie wykorzystać zdobytą wiedzę, umiejętności, zdolności. Aby przeprowadzić taką lekcję, musisz zidentyfikować powiązania między podstawową wiedzą, wziąć pod uwagę specyfikę przedmiotów zintegrowanych. Pamiętaj, aby zdefiniować cele i zadania. Ważną rolę odgrywa również wyposażenie techniczne i wizualne. Najważniejsze na takich lekcjach jest twórcze poszukiwanie uczniów, które pozwala myśleć nieszablonowo, wyrażać i bronić swojego zdania, pracować w zespole, w grupie, w parach, indywidualnie, samodzielnie. Dziecko uczy się myśleć od ogółu do szczegółu, od abstrakcyjnego do szczegółowego, od systemowego do pojedynczego lub odwrotnie: od najprostszego, specyficznego do najbardziej złożonego, abstrakcyjnego.
Niestandardowe metody nauczania obejmują metodę projektów. Metoda projektu to system uczenia się, w trakcie którego studenci zdobywają wiedzę poprzez planowanie i wykonywanie praktycznych zadań (projektów). Metoda ta opiera się na idei ukierunkowania działań edukacyjnych i poznawczych uczniów na rezultat, który można uzyskać rozwiązując teoretycznie lub praktycznie istotny dla ucznia problem. Projekt składa się z pięciu „P”: Planowanie problemu – wyszukiwanie informacji – prezentacja produktu . Ważnym krokiem w realizacji projektu jest samoocena ucznia, a mianowicie: dlaczego się nauczył; co zadziałało, a co nie; co można zrobić inaczej; czy uczeń będzie dalej pogłębiał badanie problemu. Przed utworzeniem projektu możesz:a) angażować rodziców i wspólnie się przygotowywać; b) używać różnorodnych materiałów; c) jeśli projekt jest odległy, pozwala uczniowi na staranne przygotowanie się na ten temat i tak dalej.
Lekcje niestandardowe obejmują:
- Lekcje zintegrowane (czytanie-język, językoznawstwo itp.)
- Lekcje zorientowane na treść (relacje między studentami: lekcja-seminarium, lekcja-wykład itp.).
- Konkurencja na lekcjach.
- Lekcja-podróż, podróż.
- Lekcja teatralna.
Celem nietradycyjnych metod nauczania jest:
- kształtowanie rozwiniętego krytycznego myślenia, umiejętność posiadania własnego punktu widzenia;
- rozwijać skuteczne umiejętności komunikacyjne;
- uczyć pracować twórczo;
- kształtowanie wizji siebie, umiejętność krytycznej, ale adekwatnej oceny siebie i innych .,
Algorytm lekcji niestandardowej:
- Sformułowanie celu (cel powinien być ustalony w wersji ucznia i doprowadzony do poziomu zrozumienia i percepcji przez dzieci).
- Planowanie szkoleń.
- Prowadzenie lekcji.
- Analiza końcowa.
Dzięki temu lekcje niestandardowe pozwalają na urozmaicenie form i metod pracy, pozbycie się szablonów, stworzenie warunków do kształcenia zdolności twórczych ucznia, rozszerzenie funkcji nauczyciela. Skuteczność procesu uczenia się zależy od umiejętności odpowiedniego zorganizowania lekcji przez nauczyciela. Nietradycyjne metody prowadzenia lekcji dają możliwość nie tylko wzbudzenia zainteresowania uczniów tematem, ale także rozwijania ich samodzielności twórczej, uczenia pracy z różnymi źródłami wiedzy.
Dodanie:
- Gra „Poczucie czasu” (na lekcjach czytania).
- Gra „Zakończ przysłowie” (na lekcjach czytania, język)
- Konkurs „Synonimy, antonimy” (praca zespołowa nad innymi tematami lekcji).
- Grupowa praca twórcza (napisz pracę (bajkę) na ten temat bez znajomości poprzedniego zdania)
- Dyktowanie wizualne (rozwiązuje problem nieprawidłowego pisania i czytania).
- Dialog (według tematu, według zdjęcia).
- Gra Retell (kto pamięta i gra więcej)
- Mini-projekty (n. „Energia”).
- Wydajność (może być używany podczas rozwiązywania problemów)
- Gra „pomyśl o liczbie…” (na lekcjach matematyki).
- Praca zbiorowa z gościem z zagranicy (ustalenie związku między wyrazami w zdaniu, rozwiązywanie zadań na lekcjach matematyki, nauka tabliczki mnożenia).
- Podróż, podróż (rzecz. Kropla wody: trzy stany).
- Wycieczka.
- Bitwa matematyczna (grupa, para, praca zbiorowa)
Literatura:
1. Dawidow VV Psychologiczna teoria działalności wychowawczej.
2. Elkonin DB Psychologia gry.
3. Лисенкова С.М. Edukacja to sukces.
4. Wołkow IP System pedagogiczny.
Autor: Beata Borek